İnsanlık, ruhsal sağlığının gereği olan şartları yitiriyor mu?

Varoluşçu Okulu

* Bu yazı, Aylık Bilim, Kültür ve Politika Dergisi BİLİM ve ÜTOPYA’nın Temmuz (2009) tarihli sayısında (Yıl:15, Sayı: 181) yayınlanan, Dr. Mutluhan İzmir’in İNSANLIK, RUHSAL SAĞLIĞININ GEREĞİ OLAN ŞARTLARI YİTİRİYORMU?  Başlıklı makalesinin özetidir. 

Günümüz koşullarında gelişen teknoloji sayesine, geçmişteki atalarımızdan çok daha rahat yaşayabilmemize rağmen aynı gelişme ve rahatlık ne yazık ki ruh sağlığımızda görülemiyor. Kalıtsal yada biyolojik kökenli hastalıklar dışında, toplumda ki psikolojik bozukluklar gittikçe artmaktadır. Peki, zenginlik ve geniş tüketim olanakları neden insanlara psikolojik rahatlama getirmiyor? Bu sorunun cevabı aşırı ve negatif bireyselleşme, yalnızlaşma, ailelerin küçülmesi, üretimden kopuk yaşama, toplumsal dayanışmanın azalması, aidiyet duygusunun zayıflaması gibi yeni yaşam koşullarının insanların psikolojisi üzerinde yarattığı etkilerde yatıyor olabilir. 

Ciddi psikiyatrik sorunlar yaşayan bireyler dışında insanların ne kadar güçlü ve sağlıklı bir kişiliğe sahip oldukları ve gelecekte ruhsal sağlıklarını nasıl koruyabilecekleri hep merak konusu olmuştur. Ortalama yaşam koşullarında yaşayan ortalama bireyler için genel ve klişe tanımlamalar dışında daha belirleyici ruhsal sağlık ve sağlıklı kişilik tanımı yapılabilir mi?

Yabancılaşma…

Tek Boyutlu İnsandan Duyulmayan Anlam Çığlığı*:

YABANCILAŞMA(1)

Dün: Cogitoergo sum – Düşünüyorum Öyleyse Varım “Descartes”

Bugün: Tüketiyorum Öyleyse Varım

Bauman; günümüz tüketim toplumu tüketicisinin, bu zamana kadar görülen herhangi bir toplumdaki tüketiciden tamamen farklı olduğunu söyler. Filozoflar, şairler ve ahlak hocaları, insanın yaşamak için mi çalıştığını, yoksa çalışmak için mi yaşadığını sorgulamışlardır, ancak günümüzde bu anlamda en çok hissedilen ikilem insanın yaşamak için mi tükettiği, yoksa tüketmek için mi yaşadığıdır.

Montaigne yaşamın nimetlerinden, güzelliklerinden ve hazlarından faydalanmak gerektiğini, ancak gerçek erdem sahibi insanın her ne kadar kudretli, zengin bilgili olmak istese de,ya da kendi deyimiyle mis kokulu yataklarda yatsa da, bu nimetleri ölçülü kullanan ve gerektiğinde yiğitçe bırakıp gidebilen insan olduğunu söyler…