Kazma…

60’lar ve 70’ler çok geride kaldı. Bugün “sol” adına ahkam kesen hiç kimsenin bir şeyden anladığı yok. Zaten onlar, 60’lar ve 70’lerin öznesi ya da ögesi değil; her türden, her yöre ve yönden macera öykünmecisiydiler. Goygoycuydular. Örgütlü hareketlerce neredeyse dışlanmışlardı. Böyle olduğu için de, o günlerden ve o günlerin örgütlerinden, örgütlenmelerinden, ilkelerinden, tutum ve davranışlarından intikam alıyorlar bugün.

Bu intikam sürecinde öyle zorlama orgazmlara varıyorlar ki, sırf düne inat olsun diye, “sol”u topyekün ezip geçmek, kurtuluşu sınıfsal savaşımda değil göksel güce biatta yasalaştıran islamcı faşizmin yarı-parlamenter örgütünü destekliyorlar. Bu yapılanmayı “demokrat” ilan ediyorlar. Vakt-i zamanında, babalarının da “vatan cephesi” safında “halk cephe”sini ezip geçmeyi kurgulayan tipik diktatör Bayar-Menderes kliğini demokrat saymaları gibi. Tıpkı “milliyetçi cephe” mimamarı Demirel’in “ulusal demokratik cephe”yi faşist tosuncuklar ve dinci akıncılar eliyle berhava ettiğini es geçip sonradan onu da demokrat ilan ettikleri gibi.

Şimdilerde bu takımın allı pullu beyleri, belli bir amaca yönelik CIA operasyonuna giydirilen “Ergenekon” kılıfının derin devlet ve çetelere karşı bir temizlik eylemi sanıyorlar. Dahası, cümle aleme böyle olduğunu ilan etme maşası oluyorlar. Operasyonun hükümetteki “savcı”sının Hamas “avukat”ı kesilip Filistin halkının çıkarlarını yok etme kalkışımını “Davos yiğitliği” olarak sunuyorlar.

Yetmiyor, 2008’in 1 Mayıs’ında işçi sınıfı sendikalarına, emekçi yığınlarına ve halk hastanelerine gaz bombası atan bir iktidarın bu kez 1 Mayıs’ı tatil ilan etmeye kalkışmasının böl-parçala amacını fark edemiyor, acz içinde alkış bile tutuyorlar.

Aymazlıkları öyle bir noktaya varıyor ki, Gramsci evrimciliğini öne çıkarıp devrimciliği sabote etmeye Marksist kılıf giydiren bir “akademi” kurgulanımını büyük atılım şakşakçılığıyla karşılıyorlar.

Cehaletleri ve ondan kaynaklanan reddiyeci ve intikamcı tutumları bunlarla da sınırlı kalmıyor. Ne dünün ne bugünün TKP’sine hiçbir saygı duymuyorlar. “Komünizm” sözcüğünden veba, “devrim” sözcüğünden kanser gibi korkuyorlar. Yönü ne olursa olsun, 60 ve 70’lerde devrimci saflarda kendince belli bir eğilim ve tutumda yer almış Sarp Kuray’ın -sonrasında ne olmuş olursa olsun- üzerine atılı suçları tek başına işlemesinin mümkün olmayıp ancak yıllarca tek başına yargılanıp müebbet cezasına çarptırılmasına, içeri alınmasına “oh olsun” diyorlar. Dün, TKP’nin İngiltere kolundan Nihat Akseymen’e attıkları “alevici” çamurunu, bugün, Sinbad sitesinin kurucusu ve Yeni Ortam katkıcısı Yusuf Küpeli‘ye “Kafkaslar’da körüklenen ateş ve sonuçları üzerine”, “Kuzey steplerinin korkusuz suvarileri İskitler, Sarmatlar ve torunları Alan halkı” ve “Hedefteki Müslüman Halklar ve İslam” başlıklı araştırmalarından hareketle “Türkçü ve İslamcı eğilime kaymışlık” çamuru olarak atıyorlar. Ne okuduklarının ne de irdelenenlerin tek sözcüğünün bile anlamına varamadan, “Çok uzun yıllardır yurt dışında yaşamasının odak kaymasına neden olduğu” gibi cafcaflı pislik üreterek.

Dün, “ak”ı “bok” sayan bu beyler, bugün “bok”u “ak” saymaktadırlar; çıkarlarını onunla birleştirmiş ve yalakalık etmektedirler. Ne ki bu beyler, sap olmaya kalktıkları baltadan bile daha kazmadırlar. Bu da onlara ilişkin son saptama ve yazımızdır. Gazaları gaz ola! /

http://www.yeniortam.org/gnd65.html