Öğretmenler Gördüm

ÖĞRETMENLER GÖRDÜM*

…öğretmenler gördüm,

özlemler,

umutlar,

hayaller,

sevgiler,

arzular,

…taşıyan,

…ve kendileri gibi görünen,

ancak sadece kendileri olmayan.

…öğretmenler bekliyorum, özlüyorum, umuyorum, istiyorum,

…öğretmenler biliyorum,

Albom (1999)’un öğretmeni gibi öğretmeye adanmış yaşamlar yaşayan.

Arsel (1993) gibi aydını ‘aydın’dan ayırabilecek.

Atatürk (1997)’ün Birinci Maarif Kongresi’ndeki konuşmasını bugün duyumsayabilen.

Atay (2001)’ın hocasının yaşamını, bir öğreti olarak görebilen.

Aydemir (1993)’in öyküleştirdiği bir öğretmenin emeklilik sonrası yaptığı öğretmenlikteki tutkuya sahip.

Aydın  (1997)’ın derlediği okul seçeneklerinden haberdar.

Baker (1995)’e zorunlu eğitime hayır dedirten kaygıları paylaşabilen.

Baltacıoğlu (1964)’nun eğitimde devrim arayışını sürdürebilen.

Barbiana Öğrencilerinden Mektup (1975)’ların muhatabı olmayan.

Bilgen (1994)’in tanımladığı çağdaş ve demokratik eğitim ilkelerini benimseyen.

Black (1989)’ın belirttiği çağdaşlaşmanın itici gücü olabilen.

Bora (2006)’nın Adorno’dan aktardığı, ‘yarıeğitimsizlik’ten kaçınan.

Buscaglia (1997)’dan sevgi dersi almış.

Cıbran (2002) gibi çocukların doğanın olduğuna inanan.

Dewey (2008)’in okulu dinleme ortamı olmaktan çıkarma arayışına katkı veren.

Dökmen (2001)’in arzuladığı yetişkin benlik durumuna ulaşabilen.

Dündar (2006)’ın belgeselinde, cumhuriyetin en önemli hamlelerinden biri olarak belirtilen köy enstitülerini bilen.

Ertürk (1998)’ün eğitim tanımını anlayabilen.

Foulcaut (2000)’nun dikkat çektiği, modern iktidarın denetim tutkusuyla bireyi kontrol altında tutmasına direnecek.

Freire (2003)’in önerisi doğrultusunda aynı zamanda bir özgürleşme pratiği olarak da ifade edilebilen problem tanımlayıcı eğitim anlayışına sahip.

Fromm (1997)’un yeni bir toplum oluşturma düşüncesinde yeni bir insan olabilen.

…öğretmenler gördüm.

Glasser (2000)’in kaliteli eğitiminde öğretmen olabilecek.

Harrison (2003)’un önerdiği, öğrenmenin gerçekleşebileceği ortamı yaratmak için kendi bütünselliğinden çocuğun  -öğrencinin- bütünselliğine adım atabilen.

Haynes (2002)’in sınırlamaya çalıştığı etik çerçevede kalabilen.

Humphreys (2001)’in özgüvenin eğitimde anahtar olduğu vurgusuna katılan.

Illich (2000)’in okulsuz toplum arayışına destek verebilecek.

İnam (2003)’ın betimlediği özü olan insana ulaşmış.

Kasatura (1998)’nın okul başarısı yaşam başarısı ilişkilendirmesinden haberdar.

Kleinbaum (1995)’in kurguladığı ölü ozanlar derneğini her yerde kurabilecek.

Laborit (1996)’in betimlediği yaratıcı insan olabilmiş.

Matthews (2000) ile çocukluğun felsefesini tartışabilen.

Neill (2000) kadar özgürlükçü.

Noddings (2006)’in mutluluğu eğitimin amaçları arasına yazma önerisini destekleyen.

Orwell (2003)’in büyük biraderinin gözünün her zaman üzerinde olduğu.

Pamuk (1999)’u okula gitmeme düşüncesinden vazgeçirebilecek.

Platon (1996)’un aktardığı Sokrates’in yaptığı savunmayı, savunması olarak algılayabilen.

Ran (1978)’ı doğrularcasına -derslik sobasını yakarken- yanabilen.

Rhue (1989)’nin dalga adını verdiği deneyi tereddütsüz yapabilecek.

Russell (1981)’in toplum düzeni için eğitime yüklediği görevi bilen.

Said (2004)’in tanımladığı gibi entelektüel.

Sartre (1997) kadar aydın.

Smith (1967)’in eğitimi çağdaşlaştırma çabasına katkı veren.

Spring (1997)’in özgür eğitimci tanımlamasına dahil olabilen.

Szaniawski (1980)’nin okula yüklediği toplumsal işlevden haberdar.

Titiz (1998)’in öğretmene verdiği yeni adı -öğrenme ortağı- benimseyen.

Tonguç (2007)’un tanıttığı eğitim devrimcisini olabilen.

Trujillo (1999)’un öğrencilerine yazdığı mektuba koşulsuz imza koyabilecek.

Turgut (1998)’un kaosta gördüğü eğitimi kaostan çıkarabilecek.

Yanık (2004)’ın yaptığı “çocukça” sorgulamanın sanığı olabilecek.

Yücel (2008)’in babasını, O’nun sevdiği kadar sevebilen.

Ural (2006)’ın gelinciklerini soldurmayacak,

…öğretmenler biliyorum,

…öğretmenler gördüm.
__________

KAYNAKÇA

ALBOM, Mitch. (1999). Öğretmenim Mori’yle Salı Buluşmaları. Çev:B.Gezek Harbert. Boyner Holding Yayınları. İstanbul.

ARSEL, İlhan. (1993). Aydın ve “Aydın”. Kaynak Yayınları. İstanbul.

ATATÜRK, Mustafa Kemal. (1997). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri I-III. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları. Türk Tarih Kurumu Basımevi. Ankara. 

ATAY, Oğuz. (2001). Bir Bilim Adamının Romanı. İletişim Yayınları. İstanbul.

AYDEMİR, Şevket. S. (1993). Toprak Uyanırsa. Remzi Kitabevi. İstanbul.

AYDIN, İnayet. P. (2002). Alternatif Okullar. Pegem A Yayıncılık. Ankara.

BAKER, Catherine. (1995). Zorunlu Eğitime Hayır.             Çev:A. Sönmezay. Ayrıntı Yayınları. İstanbul.

BALTACIOĞLU, İ. Hakkı. (1964). Pedagojide İhtilâl. İstanbul.

BARBİANA ÖĞRENCİLERİ. (1975). Barbiana Öğrencilerinden Mektup. Çev: S. Karaca ve B. Özen. Gözlem Yayınları. İstanbul.

BİLGEN, H.Nihat. (1994). Çağdaş ve Demokratik Eğitim. Milli Eğitim Basımevi. İstanbul.

BORA, Tanıl. (2006). Tahsilli Cehaletin Cinneti. Birikim Dergisi. Sayı:211. İstanbul.

BUSCAGLIA, Leo. (1997). Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek. Çev.N.Kasap. İnkilap Kitabevi. İstanbul.

CIBRAN, Halil. (2002). Çocuklar Sizin Çocuklarınız Değildir. Ermiş. Çev. İ. Aslan. Kaknüs Yayınları. İstanbul.

DEWEY. J. (2008). Okul ve Toplum. Çev. H.A. Başman. Yayına Hazırlayan: S. Kaymakçı. Pegem Akademi. Ankara.

DÖKMEN, Üstün. (2001). İletişim Çatışmaları ve Empati. Sistem Yayıncılık. İstanbul.

DÜNDAR, Can. (2006). Köy Enstitüleri. İmge Kitabevi. Ankara.

ERTÜRK, Selahattin (1998). Eğitimde Program Geliştirme. Meteksan A.Ş. Ankara.

FOULTCAUT, Michel. (2001). Hapishanenin Doğuşu. Çev: M.A. Kılıçbay. İmge Kitabevi Yayınları. Ankara.

FREIRE, Paulo. (2003). Ezilenlerin Pedagojisi. Çev:D. Hattatoğlu, E. Özbek. Ayrıntı Yayınları. İstanbul.

FROMM, Erich. (1997). Yeni Bir İnsan Yeni Bir Toplum. Çev:Necla Arat. Say Yayınları. İstanbul.

GLASSER, William. (2000). Kaliteli Eğitimde Öğretmen. Çev:U. Kaplan. Beyaz Yayınları. İstanbul.

HARRISON, Steven. (2003). Mutlu Çocuk. Çev: Murat Sağlam. Dharma Yayınları. İstanbul.

HAYNES, Felicity. (2002). Eğitimde Etik. Çev:Semra Kunt Akbaş. Ayrıntı Yayınları. İstanbul

HUMPHREYS, Tony. (2001). Çocuk Eğitiminin Anahtarı: Özgüven. Çev:T. Anapa. Epsilon Yayıncılık. İstanbul.

ILLICH, Ivan. (2000). Okulsuz Toplum. Çev:M. Özay. Şule Yayınları. İstanbul.

İNAM, Ahmet. (2003). Özü Olan İnsan. Cumhuriyet Bilim Teknik. 10.05.2003. Sayı:842.

KASATURA, İlkay. (1998). Okul Başarısından  Hayat Başarısına. Altın Kitaplar Yayınları. İstanbul.

KLEINBAUM, N.H. (1995). Ölü Ozanlar Derneği. Çev:S.C. Alioğlu. Real Yayıncılık. İstanbul.

LABORIT, Henri. (1996). Yaratıcı İnsan. Çev:B. Onaran. Payel Yayınevi. İstanbul.

MATTHEWS, B. Gareth. (2000). Çocukluk Felsefesi. Çev: E. Çakmak. Gendaş Kültür. İstanbul.

NEILL, Alexander. S. (2000). Özgürlük Okulu. Çev:N. Şarman. Payel Yayınları. İstanbul.

ORWELL, George. (2003). Bin Dokuz Yüz Seksen Dört. Çev: N. Akgören. Can Yayınları. İstanbul.

PAMUK, Orhan. (1999). Okula Gitmeyeceğim. Öteki Renkler. İletişim Yayınları. İstanbul.

PLATON. (1996). Sokrates’in Savunması. Çev:T. Aktürel. Remzi Kitabevi. İstanbul.

RAN, Nazım. H. (1978). Kerem Gibi. İt Ürür Kervan Yürür. Ortam Yayınları. İstanbul.

RHUE, Morton. (1989). Dalga. Çev:Z. O. Çolak. Akyüz Kitabevi. İstanbul.

RUSSELL, Bertrand. (1981). Eğitim ve Toplum Düzeni. Çev:Nail Bezmen. Varlık  Yayınları. İstanbul.

SAID. Edward. (2004). Entelektüel. Çev: T.Birkan. Ayrıntı Yayınları. İstanbul.

SARTRE. J. Paul. (1997). Aydınlar Üzerine. Çev:A.Bora. Can Yayınları. İstanbul.

SMITH, Lester.W.O. (1967). Çağdaş Eğitim. Çev:N. Özyürek. Varlık Yayınları. İstanbul.

SPRING, Joel. (1997). Özgür Eğitim. Çev:A. Ekmekçi. Ayrıntı Yayınları. İstanbul.

SZANIWSKI, Ignacy. (1980). Okulun Toplumsal İşlevi. Çev:T. Yılmaz. Onur Yayınları. İstanbul.

TİTİZ, M. Tınaz. (1998). Öğretmenin Yeni Adı: Öğrenme    Ortağı. Ezbersiz Eğitim Yol Haritası. Beyaz Yayınları. İstanbul.

TONGUÇ, Engin. (2007). Bir Eğitim Devrimcisi İsmail Hakkı Tonguç (Yaşamı, Öğretisi, Eylemi). Yeni Kuşak Köy Enstitüleri Derneği Yayınları. İzmir.

TRUJILLO, Francis. X. (1999). Öğrencilerime Mektup. Çev: A. Şimşek. Eğitim ve Yaşam. Güz Sayısı. Ankara.

TURGUT, İhsan. (1998). Kaostaki Eğitim. Anadolu Matbaacılık. İzmir.

YANIK, Eren. (2004). Akvaryum. Remzi Kitabevi. İstanbul.

YÜCEL, Can. (2008). Hayatta Ben En Çok Babamı Sevdim. Ben ve Bizimkiler. Doğan Kitap. İstanbul.

______________________________

URAL, Ayhan. (2006). Kan Kırmızı Gelincikler. Hafif Ağır Denenceler. Detay Yayıncılık. Ankara.Ural, A. (2009). Öğretmenler Gördüm. Editör: Ayhan Ural. Ben Bir Okul Uydurdum. Pegem Yayınları. Ankara.’dan alınmıştır.